Van Heerde naar Wapenveld – gezinshuis ZieYou gaat verhuizen

Gezinshuis ZieYou van Gert en Coby Knijnenberg gaat verhuizen! Zes kilometer verderop, aan de Hullenweg in Wapenveld, nemen zijn het stokje over van Erna en Harold Aalbers. Een grote stap voor beide gezinnen. En een uniek verhaal, want gezinshuizen starten en stoppen, maar worden zelden overgedragen. Hun droom: een veilige plek bieden aan kwetsbare kinderen. Van één pleegkind in huis naar een compleet gezinshuis!

Ups en downs

Als je een kamer over hebt dan kan er een kind bij, aldus Gert en Coby. Zo gezegd zo gedaan! Wanneer zoons Michael en Joshua vijf en drie zijn verwelkomt het gezin hun eerste pleegzoon. Gert: “Coby en ik hebben er afzonderlijk van elkaar altijd naar verlangd om voor pleegkinderen te zorgen. Ook in ons werk zijn we betrokken geweest op kinderen in kwetsbare posities.”

In totaal wonen er in de loop der jaren vijf pleegkinderen in het gezin. Waaronder de drie weken oude Bibi (nu vier jaar) die tot haar volwassenheid bij ze blijft en voelt als hun eigen dochter. Het is prachtig om pleegouder te zijn vertellen Gert en Coby, maar af en toe ook behoorlijk pittig. Hun eerste pleegzorgervaring is bijvoorbeeld heel heftig. Coby: “Wij waren van plan het algemeen geldende advies te volgen om alleen iemand in huis te nemen die jonger is dan je eigen kinderen. Maar goed, dan word je op vrijdagmiddag gebeld. Een jongetje zonder netwerk, zit bij zijn buurvrouw, geen vader meer en gisteren is moeder overleden.” Gert: “Binnen twee uur besloten we ervoor te gaan en twee dagen later was hij er. Voor ons is altijd helder geweest, de negatieve invloed op onze eigen kinderen mag niet te groot zijn. Helaas ging het na een maand of drie niet meer. Deze situatie maakte heel duidelijk dat het om veel meer gaat dan alleen een kamer over hebben.”

Kinderen horen bij hun ouders

Heftige momenten zijn dat, afscheid nemen. Coby is er een tijdlang van overtuigd dat pleegzorg toch niet voor hen is weggelegd. Het vertrouwen dat het wél goed kan gaan moet weer groeien. Gert: “Uiteindelijk zijn we toch weer het diepe in gesprongen! Maar, geen concessies meer. Het ene kind past beter in ons gezin dan het andere en het is voor alle partijen superbelangrijk dat de juiste match gemaakt wordt.” Gelukkig is hun volgende pleegdochter een schot in de roos. En er volgen veel meer hoogtepunten. Gert: “Het terugbrengen van kinderen naar hun eigen ouders is ontzettend moeilijk en toch zijn dat juist ook de mooiste momenten. Er zijn bijna altijd twijfels of het goed gaat komen, maar kinderen horen bij hun ouders te zijn en je gunt ze dat met heel je hart. Ook in de tijd dat ze bij ons wonen proberen we hun biologische ouders zoveel mogelijk ouders te laten zijn.”

Van het ‘gewoon’ optrekken met de kinderen genieten Gert en Coby enorm. Coby: “Je leert mensen kennen die in een heel andere situatie zitten dan jezelf, soms met een compleet andere cultuur. Hartstikke leuk en leerzaam is dat.”

Pleegzorg versus gezinshuis

Andere pleegouders zullen het herkennen, deze vorm van zorg heeft grote impact op je leven. De tijd en ruimte voor jezelf en je eigen kinderen is beperkt. Zomaar op vakantie gaan of spontaan een dagje weg is er niet bij. Gert: “Het is zoeken naar de balans. Meestal staan we 100% achter onze keuze en soms voelt het als een wankel evenwicht. Hoe let je op je grenzen en zorg je dat je zelf gezond blijft? Vanuit die zoektocht zijn we gaan nadenken over het starten van een gezinshuis.”

Een gezinshuis is namelijk iets anders dan een gezin met pleegkinderen, vertellen ze. Coby: “We verlangden naar meer tijd en fysieke ruimte om te zorgen voor meer pleegkinderen. Maar we voelden tegelijkertijd het spanningsveld met onze eigen agenda.” Het starten van een gezinshuis kán in dit geval een oplossing bieden. De zorg voor kinderen met een heftiger problematiek en bijbehorende vergoeding maakt het mogelijk en essentieel dat één van de ouders , als professioneel opvoeder, altijd thuis is. Coby: “We hebben wel drie jaar getwijfeld over deze stap. Je krijgt er namelijk wel een hele zorgorganisatie bij.” Gert: “We wilden beslist niet dat het als een bedrijf zou voelen. Ons uitgangspunt blijft ons eigen gezin waarin we andere kinderen een veilige plek bieden.”

‘In de Wingerd’ in Wapenveld – Harold en Erna

Tijdens hun zoektocht gaan Gert en Coby met verschillende gezinshuisouders in gesprek. Zo ook met Harold en Erna, die met hun vier kinderen ‘In de Wingerd’ vormen. Gert: “Door hun enthousiaste verhaal in combinatie met de prettige sfeer en de prachtige plek ging bij ons de knop om. Het totaalplaatje klopte, we zagen het voor ons. Diezelfde week besloten we om ervoor te gaan!” Coby: “Harold en Erna zijn inspirerende mensen. Ze zijn allebei heel gedreven voor deze kinderen en stoppen ontzettend veel liefde in hun gezin. Samen zijn ze een perfect stel voor dit werk, hele warme mensen met veel humor.” In de zomer van 2019 doorlopen Gert en Coby in sneltreinvaart het selectietraject. In hun eigen huis aan de Pagenberg in Heerde starten ze met gezinshuis ZieYou. Gert: “In september werd de handtekening gezet en in oktober kwam ons eerste gezinshuiskind. Alles viel op z’n plek.”

Zorgvuldig proces waarbij kinderen centraal staan

Het contact met Harold en Erna blijft en een paar maanden later komt voor het eerst de vraag: zouden jullie in de toekomst ‘In de Wingerd’ over willen nemen? Gert: “Met z’n vieren en later ook het stichtingsbestuur en de gemeente zijn we een traject in gegaan dat steeds concreter werd. Inmiddels is de definitieve beslissing genomen: in de herfst van 2021 verhuist ZieYou naar Wapenveld! Het is bijzonder dat onze paden elkaar kruisten. Het starten en stoppen van een gezinshuis komt regelmatig voor, maar ik ken in Nederland geen andere verhalen van gezinshuizen die op deze wijze zijn overgenomen.” Tijdens deze overname staan uiteraard de kinderen centraal. Wat is voor hen het beste? Coby: “Zijn ze oud genoeg om op een natuurlijke manier uit te stromen? Wat is de beste plek voor ze? Het is bijzonder dat ook hierin alles op z’n plek valt.” Een van de jongens gaat in de ‘De Rank’ op het terrein van In de Wingerd wonen, onder begeleiding van Harold en Erna. Gert: “En een van de pleegdochters komt bij ons wonen. Haar reactie was heel bijzonder, ze zei: ‘best leuk, ik denk dat ik het eerste kind ben waarbij het pleeggezin bij mij komt wonen in plaats van andersom.’

Wat verandert er?

Coby werkt al fulltime in het gezinshuis en ook Gert zal er straks meer tijd aan besteden. Genieten van de kinderen, hun ouders en natuurlijk de nieuwe plek, maar nu eerst volop ruimte voor het overnametraject. Gert: “In de herfstvakantie beginnen we met klussen en in december hopen we te verhuizen. Zien & gezien worden, daar draait het in de kern om bij ons. Met ZieYou willen we een plek zijn waar kinderen en jongeren volop tot ontwikkeling komen. Waar ze weer leren dromen over hun toekomst. Ook voor ouders, jeugdzorgwerkers, opa’s en oma’s willen we een veilige plek zijn. Als opa zijn kleindochter komt terugbrengen na een weekend logeren mag hij bij ons zijn verhaal doen en helemaal zichzelf zijn.”

We kunnen het niet alleen

Het zijn prachtige dromen, maar een gezinshuis kun je niet alleen draaien vertellen Gert en Coby. Er is een netwerk nodig. Een aantal mensen in de omgeving is al rechtstreeks betrokken op de kinderen. Steungezinnen bijvoorbeeld, waar een keer in de zes weken gelogeerd wordt. Maar ook andere hulp is welkom. Bestuurlijk, klussers tijdens de verbouwing of groene vingers voor in de tuin. Gert: “De basis is een veilige omgeving voor de kinderen en daarom kun je bij ons de deur niet platlopen. Maar, we vinden het wel heel belangrijk dat mensen van betekenis kunnen zijn in het leven van deze kinderen. De afgelopen jaren hebben we veel steun ervaren, heel bijzonder. Er zijn in Heerde en Wapenveld zoveel mensen bereid om een steentje bij te dragen. Op de prachtige plek van ‘In de Wingerd” hopen wij als gezin samen met onze omgeving een hele goede tijd te hebben.”